Queretaro, 31 januari 2021
Beste,
Vorig jaar in april kwam de G-20 nog eens bijeen. Door de Corona-crisis, die kort ervoor tot pandemie was uitgeroepen, kwamen de regeringsleiders niet
werkelijk bij mekaar en vergaderden ze elk vanuit hun eigen stekje. De Mexicaanse deelname was opvallend. President Lopez Obrador stelde voor om de
strijd voor de vaccins te voorkomen en te zoeken naar een rechtvaardige verdeling tussen arme en rijke landen, wat later in de Verenigde Naties bijna
unaniem werd aangenomen en aan de Wereldgezondheidsorganisatie werd opgedragen (met het systeem COVAX om vaccins rechtvaardig te verspreiden). In april
vorig jaar waren de vaccins nog slechts een droom, maar nu ze er werkelijk zijn is de strijd in volle gang. Landen zoals Canada eisen zes keer zoveel
vaccins op als hun bevolking groot is, en het Verenigd Koninkrijk, de Verenigde Staten en de Europese Unie zijn ook heel goed om hun noden te
vermenigvuldigen. Landen zoals Guatemala, Honduras, El Salvador, Belice,… hebben nog steeds geen enkel vaccin.
Zijn mensenrechten nu ineens voorrechten voor rijke en machtige landen? Eigen volk eerst? En wie het deken niet hard genoeg naar zich kan trekken… blijft
zonder bescherming in deze ijskoude winter? Mensenrechten zijn een mooi exportproduct van het Westen en vrij simpel als het gewoon om theorie gaat.
Die basisrechten -zoals het recht op gezondheidszorg voor iedereen- daadwerkelijk toepassen dat is een ander paar mouwen, en dat ondervinden we hier in
Mexico ook elke dag. In crisistijden is de verleiding heel groot om mensenrechten aan de deur te zetten, en je mag gerust zijn dat de pandemie de
grootste crisis is sinds de tweede wereldoorlog.
Vrijdag hadden we een virtuele werkwinkel met een van onze partners in deelstaat Chihuahua. Zij werken om geweld te voorkomen met honderden gezinnen in
kansarme wijken van hoofdstad Chihuahua en aan de grens met de Verenigde Staten in Ciudad Juárez, een van de gevaarlijkste steden van heel het land.
Iets meer dan drie uur bracht ik samenwerkingsspelen voor het hele team van ongeveer 40 personen, hoofdzakelijk jongeren. We werken reeds ongeveer zes
jaar samen, met regelmatige werkwinkels, congressen, grote bijeenkomsten voor de gezinnen… en deze keer was mijn deelname een ‘verrassing’. Je kan gerust
zeggen dat de samenwerkingsspelen met de hele groep therapeutisch werkten. De cirkel van het alleen voortsukkelen even doorbreken en kracht en ideeën
vinden bij de collega’s. Samen een probleem oplossen, mekaar iets beter leren kennen en begrijpen, interesse wekken voor het standpunt en de noden van de
andere… het zijn allemaal kleine bouwsteentjes van onze werking met spelen en dat helpt tegen isolatie en afzondering.
Het voorkomen van geweld via een systematische werking met samenwerkingsspelen is een van de voornaamste pijlers van ons dagelijks werk. In Queretaro
werken we al een paar jaar samen met Puerta Abierta (Open Deur) die regelmatig langdurende cursussen openen voor leerkrachten (een diplomaatsopleiding om
te ‘bemiddelen’ met klasgroepen). Het was allemaal on line sinds maart vorig jaar voor de twee laatste groepen. Ik heb drie modulen (van telkens twaalf
tot twintig uur) in deze opleiding en eind december studeerde de laatste groep af.
We zijn nu in overleg om die hele opleiding uit te schrijven als een programma waar iedereen zich kan inschrijven en werken op eigen ritme, met korte
video’s en uitgeschreven lessen als steunmateriaal naast begeleiding on line. Dat is natuurlijk een hele uitdaging want werkelijk alles wat we doen in
onze modulen is groepswerk en gebaseerd op interactie en samenwerking… en hoe kan je dat nu in je eentje gaan doen? Het is nu wachten op groen licht om
die nieuwe versie van de cursussen te starten.
Hier in Mexico zijn de scholen nu al meer dan tien maand gesloten en zo’n 35 miljoen kinderen en jongeren blijven thuis om te studeren… en het ziet er
niet naar uit dat dit zal veranderen vóór augustus 2021 in de meerderheid van de deelstaten. Leerlingen van het openbaar onderwijs volgen klas op
televisie en kinderen die naar private scholen gaan hebben lessen via Zoom of andere programma’s op hun computers of GSM. Leerkrachten proberen contact
te houden met hun groepen, maar dat is zeker niet vanzelfsprekend en honderden marginale gemeenschappen hebben bijvoorbeeld geen elektriciteit, duizenden
gezinnen hebben geen televisie.
Sinds half december proberen we onze doelgroep van enkele duizenden leerkrachten en vormingswerkers te ondersteunen met concrete voorstellen die we bijna
dagelijks op de blogspot (https://edhucamexico.blogspot.com) zetten. Het gaat stuk voor stuk om aanpassingen van goede groepsactiviteiten die je nu op
afstand kan doen. Het is een hele opdracht om steeds nieuwe interessante spelen te blijven doorsturen, en de volgende maanden plannen we ook andere
schriftelijke steunmaterialen te verspreiden die on line kunnen gebruikt worden (vooral met hulp van muziek en korte video’s), vooral om ontmoediging te
helpen voorkomen. We weten nu al dat er enkele duizenden bezoeken per maand zijn voor die materialen op onze blogspot en we hopen dat te blijven
onderhouden waarschijnlijk tot juni.
Sinds een paar weken mag ik ook meewerken in een heel ander ‘project’. Een leerkracht lichamelijke opvoeding in deelstaat Mexico wil werken rond
‘lichamelijke opvoeding voor de vrede’. Ze is haar doctoraatsthesis aan het voorbereiden rond ‘samenwerkingsspelen voor de vrede’ en ik probeer haar nu
zoveel mogelijk op gang te zetten. Over de jaren heen mocht ik nogal wat eindwerken begeleiden: in Mexico Stad een reeks over mensenrechteneducatie voor
opleidingen pedagogiek en rechten, en nadien ook twee eindwerken voor Mastersopleidingen. Voor die laatste twee zat ik ook in de jury. Dat zal natuurlijk
niet het geval zijn voor de nieuwe studie, maar ik ben wel blij om iemand te kunnen aanmoedigen om serieus te werken en te studeren rond ‘samenwerken
voor de vrede’ in het lager onderwijs, en het moedigt mezelf aan om ook verder te zoeken en te schrijven hoe we daadwerkelijk veranderingen kunnen
voorstellen in het onderwijs.
Zonder jullie voortdurende morele en financiële steun zou dit allemaal niet mogelijk zijn, zeker niet in deze zware crisis. Hartelijk dank !!! Frans Limpens |
Thuisadres: Plaza de San Zeferino 234 Col Plazas del Sol Segunda Section 76099 QRO Queretaro MEXICO Tel / Fax : 00 52 442 / 22 33 514 franslimpens@yahoo.com.au http://edhucamexico.blogspot.com Steun aan het project zonder fiscaal attest op rekeningnummer: BE03 0010 7721 2884 op naam van Frans Limpens p.a. Goudbloemstraat 53,9300 Aalst Steun met fiscaal attest vanaf 40 € op jaarbasis op rekeningnummer: BE84 4358 0341 0159 van VIA DON BOSCO André Rappegaarde 8, 1200 St-Lambrechts-Woluwe met vermelding: B 459 Edhuca Mexico; Attest |